سرزمینم نو نوار است. چه لباسی! چه عطری! به قامت رشیدت چه میآید! شیراز، اصفهان، همدان، خراسان! خدایا روزگار نو را به کام وطن دار. دلم میخواست سر روی دامانت بگذارم ایران.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
دنیای یک معمار. منهای معماری این عشق پلید
No comments:
Post a Comment